Stationsmodule Paul

station

Laatste update 29-08-2012:

In januari 2000 ontstond het idee om een groter N-schaal station te bouwen dan de modelbouw club al had. Het nieuwe station zou meer ruimte moeten bieden aan personen treinen en toch eveveel goederen sporen bevatten. Lange perrons voor lange treinen met kruiswissels in het midden, een beetje zoals Leiden CS. Om het grootschalige project te bekostigen heb ik al het h0 dat ik had verkocht.

Van een idee kwam het al snel tot de bouw, waarbij bleek dat de gebruikelijke 50cm breedte van de standaard modules dan niet meer voldoende is om alles tussen de randen van de afgrond in te passen. De eerste module was dus geen succes en moest worden gesloopt.

Vervolgens werd er gebouwd aan een vierdelig module station van 60cm breed en 1 meter per module. Dat is groot genoeg voor 5 sporen langs brede perrons. Daarbij zijn de eerste beslissingen wederom herzien, zoals bouwen in goedkoper materiaal zoals MDF. Het nadeel van MDF is dat de toplaag zo hard is dat je er geen railspijker in kunt slaan zonder hem dubbel te buigen en bovendien is het relatief zwaar materiaal t.o.v. multiplex. Het grote gewicht dat dan ontstaat bij het bouwen in modules is niet handig voor het vervoeren, dus multiplex is dan veel geschikter. Gekozen is voor meranti multiplex om toch de kosten een beetje te drukken. Berken is overigens veel mooier en splintert minder, een tip voor als het budget ruimer is.

DSCF0041 DSCF0040 DSCF0047

Foto’s van het oude station op de beurs van Goes

In 2002 was de eerste presentatie van het nieuwe station op de modelbouwbeurs in Goes. Na het schoonpoetsen van de rails onstonden al de eerste problemen. Roco wissels bleken zeer kwetsbaar voor poetsbewegingen, waardoor de wissel tongen op het draaipunt afbraken. Met wat soldeerwerk werd gelukkig een noodoplossing gevonden om toch te kunnen rijden, maar het wissel was daarmee onbedienbaar gemaatk.

Na de beurs ben ik eens goed gaan nadenken over hoe verder te gaan. Roco wissels hadden me compleet in de steek gelaten, dus een andere merken kwamen aanbod. Daarbij kwam ik uit op Peco. Met Peco wissels kan veel dichter op elkaar gebouwd kan worden. Dat betekend slankere wissels met dezelfde lengte, maar de afstand tussen de sporen is kleiner (van 3,6cm naar 2,9cm hart tot hart).

Ook de rijeigenschappen van Peco wissels zijn en stuk beter. Zo zijn de puntjes van de tongen veel dunner en zijn de puntstukken geleidend (deze dienen wel gepolariseerd te worden). De Engelse wissels van Peco zijn meer natuurgetrouw met vier tongen per kant ipv twee. Bovendien blijven de wieltjes op het loopvlak rijden en niet op de flenzen zoals bij minitrix. Dit samen reduceert het aantal ontsporingen en bevorderd de stroomafname.

DSCF0041DSCF0041

De verschillen tussen code 80 en 55 en een engels wissel van peco.

Van Roco wissels overstappen op Peco code 55 wissels (dat is een lagere spoorstaaf) betekend ook overstappen op flexrails van code 55, anders is een duidelijk verschil in hoogte van de spoorstaven en dwarsliggers zichtbaar. Een bijkomend voordeel is dat de spoorstaven van Peco eigenlijk net zo hoog zijn, maar dieper liggen verzonken in de dwarsliggers, wat een stuk meer stevigheid biedt aan de rails. Die wil bij kleine stukjes normale flexrails nog wel eens uit de dwarsligger gedrukt worden bij montage of te heet solderen.

Overstappen op Peco is voor een groot station een grote uitgave. Dat geld moet dan wel goed besteed worden, dus moest ik er maar eens wat langer over na denken, zo dat er niet nog eens gesloopt moest worden, daar stond ik immers al om bekend.

Bij het nieuwe station zou ook de scenery iets meer het oog de toeschouwer moeten trekken.  De oplossing was meer hoogteverschil, dat geeft het station een levendiger en realistischer aanzicht. Denk daarbij aan spoorviaducten, havens, tunnels grachten etc. Dit brengt wel wat zaag- en rekenwerk met zich mee.

IMG_2781 IMG_2780 IMG_2784

Het huidige ontwerp in begin fase van aanbouw.

Het sporenplan is compleet herzien, waarbij een meer realistischere wisselstraat is ontworpen, zoals het in ware grote ook had kunnen zijn. Daarbij zijn dubbele wisselstraten geïntroduceerd en kruiswissels waarbij ook een Engelse wissel is geïntegreerd, dat is vrij uniek in N-spoor. Voor deze dubbele wisselstraten was meer lengte nodig, het station kwam daarmee uit op vijf meter. Waarvan ruim 2,5 meter perron, dat ruimte bied voor 19 wagons met locomotief.

IMG_4127IMG_4162 IMG_4130

Foto’s van een tweede stadia met eerste bedekking van straten, stoep, gras en een enkel huisje.

Het stationsgebouw is een eigen ontwerp, maar lijkt verdacht veel op het stationsgebouw van Eindhoven, dat werd gebouwd in 1956 naar een ontwerp van architect Koen van der Gaast.

Het havenspoor, dat lager ligt dan het viaduct, wordt belegd met bestrating. Bij het wissel bewegen de stenen tussen de tong mee. Dat gebeurd in het echt natuurlijk niet. Over het straatspoor zal een kraan dienst doen om de schepen in de haven te laden. Onder het viaduct zijn loodsen gemaakt met stenen boogconstructie. Deze zijn van bestaande bouwpakketten.

Wat niet in het assortiment van de bekende huisjes fabrikanten zit is het zogenaamde Hollandse stoeptegel verband. Deze zijn CNC gegrafeerd en verkrijgbaar o.a. bij GM&S.

DSCF0972DSCF1030 DSCF0970

Foto’s waar de details van de hollandse huisjes zichtbaar zijn.

Naast stoeptegel verband zijn ook de Hollandse huizen kenmerkend anders dan in het buitenland. Toch is het niet moeilijk om deze zelf te maken. Door het gebruik van kibri muurplaten kan een eigen ontwerp worden gemaakt. De rijkelijke versieringen van de oud Hollandse huisjes kan worden gemaakt van onderdelen uit Duitse huisjes die dan weer in Hollandse kleuren worden geschilderd. Zo ook dakkapellen, balkons, etalages etc, dat is allemaal terug te vinden in de Duitse stadshuizen van Faller en Volmer.

IMG_4145 IMG_4159 IMG_4132

Comlexe wisselstraten en een kruiswissel waardoor treinen lang hetzelfde perron kunnen omlopen.

Ook zijn Amerikaanse huisjes van Walters goed bruikbaar voor het maken van Hollandse huisjes. De Amerikaanse architectuur heeft veel Hollandse invloed gehad. Wat mist bij de oude stenen Amerikaanse huizen zijn de schuine daken van dakpannen. Dat is weer eenvoudig zelf te maken uit dakpannenplaat van Kibri. Verf je de huizen dan niet rood, groen, oranje of wat de gemiddelde Amerikaan uit die tijd mooi vond, maar baksteenbruin of wit, met witten kozijnen en monumentale kleuren voor de deuren etc, dan heb je al snel een Hollands ogend huisje.

Binnenkort meer over onderstaande foto’s. Er zijn ook meer foto’s te vinden van de details op in het foto archief van onze website.

DSCF0772 DSCF0990 DSCF1997

DSCF0243 09102008(001) DSCF4970

Volg de laatste updates op het N-spoor forum, Modulebaan DMV station Paul klik hier!